(lat., vijf tienmannen) een priestercollege bij de oude Romeinen, oorspronkelijk uit 2 leden (Duoviri of Duumviri) bestaande, en 367 v. Chr. ingesteld voor de uitlegging der Sibyllijnsche boeken en de leiding van Uiitheemsche eerediensten.
Toen dit ambt ook voor de plebejers werd opengesteld, werd het aantal leden tot 10 (Decemviri) uitgebreid, van wie 5 patriciërs en 5 plebejers. Sulla bracht in 80 hun aantal op 15.
