Fransch literatuur-historikus, geb. 22 Juni 1685 te Rouaan, werd in de Jezuiten-orde opgenomen, kreeg den leerstoel der welsprekendheid te Bourges, verliet op 30-jarigen leeftijd de orde om zich geheel aan de letterkunde te wijden, moest daarop wegens een onteerend misdrijf Parijs verlaten, kreeg in 1731 vergunning terug te keeren, werd mederedacteur en medewerker aan verschillende bladen, en gaf met Fréron, Granet en e. a. meerdere kritische werken in het licht, als: Le Nouvelliste du Parnasse (5 dln., 1731—34), Observations sur les écrits modernes ( 1735), door welke hij zich Voltaire tot vijand maakte, wat aanleiding gaf tot een feilen pennestrijd; D. schreef tegen Voltaire het werk: Voltairomanie (1738), doch moest weldra den strijd opgeven; hij overl. 16 Dec. 1745 te Parijs.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
