een werktuig der sterrenkundigen, dienende om de rechte klimming en de declinatie van een hemellichaam te bepalen. De M. bestaat uit een opstaanden kijker, draaibaar om een horizontale, in oostwest-richting liggende as, zoodat de kijker, zuiver opgesteld (wat zeer moeilijk is) bij het ronddraaien een cirkel beschrijft die met den meridiaan samenvalt.
Met den M. kan men met de grootst mogelijke nauwkeurigheid den doorgang van een hemellichaam door den meridiaan waarnemen, en vervolgens uit den stand welken het hemellichaam dan inneemt met betrekking tot de pool, den aequator enz. (wat meestal op den M. zelf is af te. lezen) de rechte klimming en de declinatie ervan berekenen. De M. is, daar het hemellichaam uiterst kort in het veld en slechts een oogenblik in de vizierlijn van den kijker blijft, niet geschikt voor andere astronomische waarnemingen.
