staat van de Ver. Staten, bebegrensd ten o. door den staat Mississippi, ten z.o. en z. door de golf van Mexico, ten w. door Texas en ten n. door Arkansas en Mississippi, groot 1490 vierk. mijl.
De bodem is meest vlak, in het n. golvend, afwisselend bedekt met moerassen, uitgestrekte prairiën, of dichte wouden. De meeste lage streken worden door dijken tegen overstroomingen van de rivieren beveiligd. De voornaamste rivieren zijn de Mississippi met de talrijke zijriren, Bayoux geheeten, die het westelijk gedeelte van L. in een menigte eilanden verdeelen; verder de Red-river, die in het n.w. in het gebied van den staat komt en zich mede in een menigte kanalen splitst, welke vele meren en moerassen doen ontstaan; de Sabine, die de grens met Texas vormt, de Calcasieu, de Teche enz. Tot de voornaamste Bayoux van de Mississippi behooren aan de westzijde de Atchafaloya, de Plaquemine, en de Fourche; aan den o.-kant de Iberville. De streek tussehen de Atchafaloya en de Iberville vormt de delta van de Mississippi, een groot gedeelte daarvan is aan overstroomingen blootgesteld. De alluviale streek aan beide kanten van den stroom is zeer vruchtbaar, maar ongezond.
In dit gedeelte van den staat zijn de meeste suikeraanplantingen. De bodem tussehen Iberville, Pearl en Mississippi is vlak en levert behalve suiker ook boomwol. L. levert nog rijst, tabak en zuidvruchten. De handel, die zich in New-Orleans gevestigd heeft, is bijzonder levendig en uitgebreid en wordt zeer bevorderd door de Mississippi en een uitgebreid spoorwegnet. L. werd het eerst onderzocht en gekoloniseerd door de Franschen. De Ver.
Staten kochten het gebied in 1803 aan, en namen het in 1812 in de Unie op. De voornaamste plaatsen zijn: New-Orleans, Baton-Rouge en Natehitoches. De staat L. heeft 1.400.000 inw.
