Fransch politicus, geb. 23 Juli 1840 te Trévoux. Hij studeerde te Parijs in de rechten, werd te Lyon advokaat, en werd in 18 Juni 1870 wegens majesteitschennis gevangen gezet, doch op 4 Sept. door revolutionairen bevrijd; weinige dagen later zag hij zich aangesteld tot prokureur van de republiek te Lyon; in Mei 1872 trad hij als zoodanig af, werd weder advokaat, was lid van den Lyonschen gemeenteraad, en zag zich 4 Maart 1879 benoemd tot prefect van politie te Parijs, uit welk ambt hij 15 Juli 1881 ontslag nam.
Hij nam ijverig deel aan de debatten van Jan. 1882, die den val van het ministerie Gambetta tengevolge hadden; Maart 1882 zond Freycinet hem als ambassadeur naar Madrid, vanwaar hij in Oct. terugkeerde. In 1885 richtte hij het anti-opportunistische tijdschrift La Ligue op en plaatste daarin, bij wijze van feuilleton, zijn Souvenirs d’un prefet de police, die groot opzien baarden. In hetzelfde jaar werd hij door het depart. Basses-Alpes tot député gekozen; in 1888 sloot hij zich bij de Boulanger-partij aan, ijverde voor grondwetherziening, onttrok zich aan het politieke leven toen hij in 1889 niet herkozen werd en vestigde zich weder als advokaat, in welke hoedanigheid hij van zich deed spreken in het procesNurna Grilly, en in de Panama-zaak,1892—93.
