Duitsch dialect-dichter, geb. 11 Mei 1760 te Bazel, zoon van arme ouders, werd, na te Erlangen gestudeerd te hebben, leeraar aan het paedagogium te Lörrach, vervolgens aan het gymnasium te Karlsruhe en in 1808 directeur van het lyceum. Hij overl. 22 Sept. 1826 te Schwetzingen.
In 1899 werd vóór de Pieterskerk te Bazel een bronzen buste van H. geplaatst. H. maakte zich inzonderheid beroemd door zijn in den Zwabischen tongval geschrevene Allemannische Gedichte (1803), van welke velen ook in het Nederlandsch zijn overgebracht. Ook zijn volksschriften Der rheinland. Hausfreund (1808—11), Das Schatzkastlein des rheinland. Hausfreundes (1811) en de Biblische Geschichten (2 dln., 1822, nieuwe dr. Karlsruhe 1873) vonden veel bijval.
