Johann gottlob schneider

betekenis & definitie

duitsch zoöloog, philoloog enz., geb. 1750 in Saksen, 1776 werd hij hoogl. in de oude talen en welsprekendheid aan de universiteit te Frankfort a.0., vanwaar hij in 1811 naar Breslau vertrok, waar hij in 1822 overl. Onder zijn talrijke schriften munten uit: de bewerking van Aelianus’ De natura animalium (2 dln., Leipz. 1784), van Nikander’s Alexipharmaca (Halle 1792) en van de Scriptores rei rusticae (4 dln., Leipz. 1794—97), verder de uitgave der werken van Xenophon (4 dln., Leipz. 1801 vlg.; nieuwe uitg. van Bornemann en Sauppe, 6 dln., 1825—40), van Vitruvius (4 dln., Leipzig 1808); Grosses kritisches griech.-deutsches Wörterbuch (3de uitg., 2 dln., met supplementen, Leipz. 1819—21); verder Amyhibiorum physiologia (2 aflev., Frankf. 1790—97) en de Analecta ad historiam rei metallicae veterum (Frankf. 1788), Naturgeschichte der Schildkröten (1783).