Joh. christoph gatterer

betekenis & definitie

Duitsch geschiedvorscher, geb. 13 Juli 1727 te Lichtenau bij Neurenberg, werd in 1759 hoogleerar in de geschiedenis te Göttingen, waar hij in 1764 het Historisch Instituut stichtte, waarvan hij in 1767 directeur werd ; hij overl. 5 April 1799. G beheerschte het geheele gebied der geschiedenis en harer hulpwetenschappen ; hij was de eerste die het denkbeeld der algemeene geschiedschrijving vaste grenzen en grondslagen gaf en bij hare behandeling de synchronistische methode in toepassing bracht; verder verklaarde hij den samenhang van de eigenlijke geschiedenis met hare hulpwetenschappen. G.’s hoofdwerken zijn: Historici genealogica dominorum Holzschuherorum (Ü55), Die Weltgeschichte in ihrem ganzen Umfange (dl. 1 en 2, Gött. 1785—87), Versuch einer allgemeinen Weltgeschichte bis zur Entdeckung von Amerika (1792), verder moeten vermeld: Abriss der Diplomatik (Gött. 1798), Praktische Diplomatik (1799), Abriss der Genealogie (1788), Abriss der Heraldik (1792), Praktischen Heraldik (1791), Kurze Begriff der Geographie (Gött. 1793), allen epoquemaxende leerboeken der historische hulpwetenschappen, Allgemeine histor. Bibliothek (16 dln., Halle 1767—71), Histor Journal (16 dln., Gött. 1772—81).