Jacob friedr. reiff

betekenis & definitie

duitsch wijsgeer, in 1810 geb., overl. 1879, werd in 1844 buitengewoon, in 1855 gewoon hoogl. in de wijsbegeerte te Tubingen; behoorde tot die richting welke zich meer aan Fichte aansloot. Tot zijn geschriften behooren: Der Anfang der Philosophie (Stuttg. 1840), Ueber die He- geVsche Dialektik (Tub. 1866), enz.