een der stichters en eerste president der Ver. Staten van NoordAmerika, geb. te Bridge Creek in Virginia 1732, overl. te Mount Vernon 1799, zoon van een rijken planter, ontving in 1751 het bevel over een der militaire districten van Virginië, werd in 1754 luit.kolonel, overviel een afdeeling Franschen in Ohio en joeg deze geheel over de kling.
In 1755 droeg men hem het opperbevel over de militie van zijn gewest op, maar in 1759 nam hij ontslag uit den dienst en werd lid van de Volksvergadering van Virginië. Toen er tusschen de engelsche regeering en de kolonisten oneenigheden uitbraken, verklaarde hij zich voor een beslist optreden tegen het moederland. Het congres te Philadelphia benoemde hem tot opperbevelhebber der amerikaansche strijdkrachten (1775), die hij in korten tijd onder goede tucht wist te brengen. Hij noodzaakte nu de Engelschen Boston te ontruimen, waarop het Congres te Philadelphia de onafhankelijkheid der Vereenigde Staten afkondigde (1776). Kort daarop werd hij te New-York geslagen en kon generaal Howe niet verhinderen zich van Philadelphia meester te maken. Het volgend jaar dwong hij echter de Engelschen deze stad weder te ontruimen, en noodzaakte generaal Cornwallis tot de capitulatie van Yorktown (1781).
Na eenige krijgsverrichtingen van minder belang, werd bij den vrede te Versailles (1783) de onafhankelijkheid der Ver. Staten door Engeland erkend. Maar nu deden zich voor W. nieuwe moeilijkheden op; de mannen die in den oorlog hadden gestreden, verlangden groote geldelijke vergoeding en eenige der leiders van den opstand* verantwoording van zijn beheer. Hij slaagde er in voor de eersten de noodige gelden bijeen te brengen en bracht op het congres een verslag uit van zijn financieel bestuur, dat allen geheel voldeed. Hij keerde daarop naar Mount Vernon terug om er zich aan den landbouw te wijden, doch in 1787 verkoos de constitueerende vergadering hem tot president van het voorloopig bewind en in 1789 van de republiek, tot wier vestiging op zijn aanraden inmiddels was besloten. In 1793 werd hij voor de tweede maal tot president gekozen en nogmaals in 1797, maar hij weigerde die waardigheid voor den derden keer te bekleeden en trok zich weer terug te Mount Vernon.
Het volgende jaar eischte het vaderland opnieuw zijn krachten, toen er een oorlog dreigde uit te breken tusschen Frankrijk en de jonge republiek in de nieuwe wereld. Het Congres droeg W. het opperbevel over het leger en de organisatie der verdediging op, maar spoedig werd de goede verstandhouding tusschen beide landen hersteld. W. overleed kort daarna, en is in alle omstandigheden voor landgenooten en vreemden het voorbeeld gebleven van een trouwen republikein, een vastberaden krijgsen staatsman en een edel mensch, wiens groote verdiensten in zijn vaderland door tal van standbeelden worden gehuldigd. Zijn geschriften werden uitgegeven door Sparks (Washington’s Writings, nieuwe uitg. 1855 in 12 dln.) en door Ford (New York 1888—93 in 14 dln.). Zijn biographie schreven o. a. Bancroft, W.
Irving, Towsend en W. Wilson.
