eigenlijk Lankveld of Langveldt geheeten, latijnsch dramaticus, geb. omstreeks 1475 te Gemert in N.-Rrabant, sloot zich bij de Broeders des gemeenen Levens aan, en was achtereenvolgens rector te ’s Hertogenbosch, Luik en Utrecht (minstens tot 1552); hij overl. in Juli 1558 te ’sHertogenboscih. M. heeft, door het voorbeeld van Reuchlin aangespoord en onder den invloed van Terentius, een 15-tal drama’s geschreven, die tot de beste uit die eeüw behooren.
Het oudste stuk, Asotus (omstreeks 1510), benandelt het onderwerp van den verloren zoon; bekend zijn voorts ook de Rebelles, Fetriscus, Andrisca, Bassarus, Josephns. Ook als grammaticus was M. beroemd.
