duitsch dichter, in 1788 te Schweinfurt geb., werd 1826 hoogl. in de oostersche talen te Erlangen en in 1841 te Berlijn; in 1849 legde hij zijn ambt nodeir en vestigde zich bij Koburg, waar hij in 1866 stierf. R. begon zijn dichterlijke' loopbaan, onder den naam Freimund Raimar, met Deutsche Gedichte (Heidelb. 1814); als vruchten zijner oost. studiën verschenen verschillende vertalingen van oost. dichtstukken.
Onder zijn leerdichten munt Die Weisheit der Brahmanen (6 dln.) uit. Hij schreef ook drama’s, o.a. Saul und David, en Cristoforo Rolombo, maar slaagde hierin minder gelukkig. Zijn laatste arbeid was Ein Dutzend Kampflieder für Schleswig-Holstein, zonder zijn naam uitgegeven (Leipz. 1864). R. behoort tot de meest begaafde Duitsche dichters en onderscheidt zich vooral door buitengewonen rijkdom van gedachten en heerschappij over de taal.
