uitzondering, ook uitvlucht; als rechtsterm: middel van verdediging, berustend op het ontbreken van hoedanigheden bij een der partijen, en verder op al zoodanige gronden welke, den aangevoerden grondslag der vordering in zijn waarde latende, de toewijzing van den eisch moeten beletten. Exceptief: een uitzondering bevattend uitsluitend ; exceptioneel, bij uitzondering voorkomend, bij wijze van uitzondering.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
