Eris

betekenis & definitie

godin der tweedracht, van de twist en den strijd; „klein in den aanvang, verheft zij weldra haar hoofd ten hemel en treedt op de aarde”. Zij is de zuster en gezellin in den strijd van Ares, met onverzadelijken bloeddorst verwijlt zij nog met wellust in het gewoel van den strijd, wanneer alle andere góden het slagveld reeds verlaten hebben. Bij Hesiodus is zij de dochter van de nacht, moeder der kommernis, der vergetelheid, des hongers, der smarten, van den moord, der oorlogen en gevechten, van den twist, des bedrogs enz. Doch behalve deze verderflijke Eris is er ook eene weldadige, de personificatie van den wedijver. De romeinsche Discordia is dezelfde als de grieksche Eris.