Portug. kroonpretendent, geb. 1531, overl. te Parijs, 1595. Hij was een natuurlijke zoon van dom Luiz, tweeden zoon van koning Emmanuel, bij Yolande de Gomez.
Bij den slag van Alcasar-quivir werd hij door de Mooren gevangen genomen (1558), kon echter weldra naar Portugal terugkeereu en begon alsnu zijn aanspraken op den portugeeschen troon te doen gelden; na den dood van kardinaal Henri in 1580 deed hij zich als koning proclameeren, doch werd kort daarop door den hertog van Alba verslagen, waarop hij de wijk nam naar Frankrijk. In 1582 deed hij nog een vruchtelooze poging om zich meester te maken van de Azoren-eilanden. Hij schreef: Panegyris Alphonsi Lusitanorum regis (Coimbra, 1550): en Psalmi confessionales (Parijs, 1592); zijn zoon Christophorus deed in 1629 te Parijs een levensbeschrijving van hem het licht zien.
