Dichroïsme

betekenis & definitie

gr , tweekleurigheid, de eigenschap van vele gekleurde optisch een-assige kristallen, om bij doorvallend licht, al naar dat het licht parallel of loodrecht met de as door die kristallen gaat, twee verschillende kleuren te veitoonen, in het eerste geval dringt het licht door de beide grondvlakken, die men zich ten opzichte van de as denken kan, en de overeenkomstige kleur heet basiskleur, in het tweede geval spreekt men van de askleur. Tot de dichroïtische kristallen behooren vele toermalijnsoorten, wier beiderlei kleuren zeer verschillend zijn, zoo is b.v., volgens Haidinger van een toermalijn-varieteit uit Siberië de basiskleur zwart, de askleur olijfgroen, terwijl de basiskleur bij eene variëteit uit Brazilië indigoblauw, de askleur bleekgroen is. Het D. is het gevolg van een ongelijk sterke absorptie der verschillend gekleurde lichtstralen naar de onderscheidene richtingen. Kleurige, optisch twee-assige kristallen vertoonen met D. analoge verschijnselen.