koning van Hawaï (Sandwichs-eilanden), geb. 16 Nov. 1836 te Honoloeloe, overl. 20 Jan. 1891 te San Francisco, zoon van het Kanakken-opperhoofd Kapaakea, werd opgeleid aan de amerikaansche zendingsschool te Honoloeloe, en 1863 bij de troonsbestijging van Kamehameha V tot overste, chef van den staf en lid van den raad van State benoemd. Toen in 1874 met den dood van koning Loenalilo het huis der Kamehameha’s uitstierf, werd David Kalakaua door de meerderheid der nationale vergadering van Hawaï tot opvolger gekozen.
Een opstand der aanhangers van koningin Emma, de weduwe van Kamehameha V werd door het ingrijpen van engelsche en amerikaansche marinesoldaten onderdrukt. In 1874 ondernam K. een reis naar de Vereenigde Staten, waarmede hij een handelsverdrag sloot en in 1881 reisde hij in Indië, Egypte, Italië, Frankrijk en België. Maar daar de blanken onder zijn bestuur zich allerlei aanmatigingen veroorloofden, ontstond er groote ontevredenheid bij de inlandsche bevolking en een zeer vjjandige stemming tegen de Europeanen en Amerikanen, Dit had tengevolge dat de blanken op een annexatie door de Vereenigde Staten aandrongen. President Harrisson bewilligde hierin, doch zijn opvolger, president Cleveland, weigerde de eilanden bij Amerjka in te lijven. Tengevolge van een opstand tegen zijn verkwistende regeering moest K. 6 Juli 1887 een nieuwe staatsregeling geven. Hij overl. op een derde reis naar Amerika, 1891. Daar zijn huwelijk (1863) met koningin Kapiolani kinderloos gebleven was, volgde hem zijn zuster Lilioekalani op den troon, die echter in 1893 omver geworpen werd.
