Crypt

betekenis & definitie

gr. Oorspronkelijk het graf van een martelaar onder het altaar in de oud-christelijke godshuizen. Toen de christelijke godsdienst zich later ook uitbreidde over streken, waar zich geen martelaarsgraven bevonden, bracht men de reliquien van heiligen over en plaatste die in een ruimte onder het koor, die men de confessio noemde. Deze werd niet zelden tot onder het geheele koor doorgetrokken en het gewelf moest dan door pilaren of zuilen gesteund worden. Op deze wijze ontstonden uitgestrekte onderaardsche, slechts spaarzaam door kleine vensters verlichte kapellen. De crypten behooren hoofdzakelijk tot den tijd der Romaansche bouwkunst, dus van de 11e tot de 13e eeuw: zij zijn echter ook in Gothische kerken niet zeldzaam, zoo bevat b. v. de Lubuinis kerk te Deventer een dergelijke C.