1) blijspeldichter té Athene, omstr. 460 v. Chr., ontwerper der eigenlijke attische comedie en schepper van haren vorm. Met weinig verscheidenheid van middelen verwierf hij een zekeren bijval. Men telde van hem 14 stukken; van 9 zijn nog fragmenten voorhanden.
2) Crates uit Thebe, van aanzienlijke afkomst, begaf zich naar Athene, waar hij een leerling van Diogenes en weldra een der ijverigste aanhangers der cynische wijsbegeerte werd.
3) C. uit Mallus in Cilicië, leefde aan het hof van Attalus, koning van Pergamum, waar hij een philologische school stichtte en grooten roem verwierf. Omtrent de verklaring en lezing van Homerus ging hij van een ander standpunt uit dan Aristarchus, welke laatste echter den meesten bijval heeft verworven. Als gezant van koning Attalus kwam hij te Rome (167 v. Chr.) en hield daar voorlezingen over de grammatica, waardoor hij bij de Romeinen de lust tot taalstudie opwekte.
