(fr. blocus; duitsch Blockade; enz. blockade). Het door een militaire macht afsluiten van een vesting, een haven, een kuststreek enz. voor alle verkeer; de B. is een door het volkenrecht erkend dwangmiddel in de krijgskunst, waaraan zich ook neutrale partijen hebben - te houden, in zooverre een neutraal schip, dat door de blokkadelinie breekt of een poging daartoe doet, genomen en prijs gemaakt kan worden.
Het blokkeeren en wat daarmee in verband staat werd volkenrechtelijk geregeld door het congres te Parijs, 15 April 1856.
