(Haematurie) Ben ziektetoestand, waarbij vloeibaar of geronnen, meest met urine vermengd bloed door de piswerktuigen wordt afgevoerd; het B. kan zijn oorsprong hebben in verschillende deelen van het urinestelsel; het bloed kan zoowel afkomstig zijn van de nieren, de pisleiders, de blaas, de pisbuis, als uit meerdere dier deelen tegelijk; ook kan het door omgelegen organen in de piswegen zijn uitgestort. Onder de overige oorzaken moet het gebruik van z.g.
Aphroditische middelen (zie Aphrodisiaca)aangestipt. In de tropen, als Egypte, Centraal-Afrika, Kaap de Goede Hoop, komt een endemische vorm van haematurie voor, veroorzaakt door een kleine wormsoort, Distoma haematobium, die haar eieren bij voorkeur in de urinewegen legt en daardoor verstoppingen in de bloedvaten, bloedvloeiingen in de haarvaten en zweren in de slijmhuid teweegbrengt. Zelden levert het B. oogenblikkelijk gevaar op, doch is soms een uitermate hardnekkige ongesteldheid, die de krachten sloopt. De behandeling wordt door de oorzaak bepaald; onder de middelen die tegen B. ten dienste staan zijn de voornaamste uitwendige aanwending van koude door ijscompressen op het onderlijf, adstringeerende middelen, inspuitingen van koud water in de pisblaas, enz., vergezeld van een zacht dieet en rust.
