liefdemaaltijden of weldadigheidsfeesten, bij de eerste Christenen in gebruik in verband met de viering der heilige Geheimen; op deze feesten schonken de rijken hunnen armen broederen in het geloof giften, en zaten met hen gemeenschappelijk aan één disch ten teeken hunner gelijkheid voor God; deze bijeenkomsten werden eerst ten huize der geloovigen gehouden, later in kerken of kapellen; de bisschep zat voor en het feest werd met den vredekus, gezang en gebed besloten; bij het uiteengaan werd een inzameling gehouden van gelden ten behoeve van weduwen, weezen, armen, schipbreukelingen en gevangenen.
In de tweede en derde eeuw was dit gebruik algemeen. Toen de liefdemaaltijden hun oorspronkelijk karakter begonnen te verliezen, werden zij door concilies eerst in de kerken verboden, en wegens verbastering tot braspartijen geheel af geschaft. Zij duurden voort tot in de 4de eeuw. De Moraviërs hebben getracht de Agapen opnieuw in te voeren; zij hielden daartoe plechtige feesten, met gebed en gezang en thee als de eenige geoorloofde drank, en grof brood, liefdebrood genaamd', als eenige spijs tijdens den duur ervan.
