DWEEPZIEK, bn. bw. (-er, -st), in hooge mate tot dwepen geneigd; overdreven ingenomen met iets een dweepziek jongmensch;
— dweepzieke denkbeelden, van dweepzucht getuigende.
Gepubliceerd op 02-09-2018
betekenis & definitie
DWEEPZIEK, bn. bw. (-er, -st), in hooge mate tot dwepen geneigd; overdreven ingenomen met iets een dweepziek jongmensch;
— dweepzieke denkbeelden, van dweepzucht getuigende.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: