DWEPEN, (dweepte, heeft gedweept), overdreven begrippen koesteren (in godsdienst, staatkunde, kunst enz.) scharen van dwepende monniken; mok minder ongunstig) veel met iets of iem. ophebben ze dweept met zulke boeken, dweept met Wagner, met Strauss. DWEPER, m. (-s), iem. die dweept. DWEPERIJ, v. (-en), geestdrijverij; overdreven ingenomenheid met iets.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
