BEREIDWILLIG, bn. bw. (-er, -st), bereidvaardig;
— bereidwillig iets doen, zonder tegenstreven. BEREIDWILLIGHEID, v. gewilligheid; dienstvaardigheid.
Gepubliceerd op 01-09-2018
betekenis & definitie
BEREIDWILLIG, bn. bw. (-er, -st), bereidvaardig;
— bereidwillig iets doen, zonder tegenstreven. BEREIDWILLIGHEID, v. gewilligheid; dienstvaardigheid.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: