Wij hadden vroeger zo’n aardig woord voor wat nu een vlugschrift heet. Wij noemden zo’n brochure, zo’n geschrift van beperkte omvang waarin op populaire wijze zaken van voorbijgaande aard worden besproken of een der vragen des tijds wordt beantwoord, een vliegend blad.
Die naam was niet oorspronkelijk, hij was overgenomen uit het Frans waar men zo’n pamflet een feuille volante noemde. Ook het Duits nam de Franse term over en sprak van Flugschrift. En dat woord is weer klakkeloos ‘vertaald’ in vlugschrift. Daarbij zag men de betekenis van Flug: vliegend over het hoofd, maar dacht aan vlug: snel. Zo’n geschriftje wordt immers, was de redenering, vlug, haastig opgesteld en is op zichzelf vluchtig, vergankelijk, snel voorbijgaand. Vandaar het ongelukkige woord vlugschrift, dat op een onjuiste vertaling berust.
