In het Middelnederlands bestond een werkwoord bevaen: pakken, bezetten, voorzien van. Met kinde bevaen betekende: zwanger.
Dit bevaen is ons bevangen dat nog wel gebruikt wordt in de betekenis: overmeesteren, overvallen. Iemand is door de kou bevangen. Vroeger zei men ook: door een koorts of door liefde bevangen. Van dit werkwoord bevangen is onbevangen natuurlijk afgeleid. Het wordt nu gebruikt in de betekenis: onbevooroordeeld, niet vooringenomen enmen kan dus spreken van het belang van een onbevangen onderzoek, waarmee bedoeld wordt dat hij die een bepaald onderzoek instelt, geheel onpartijdig is, geheel vrij staat ten opzichte van wat hij onderzoeken wil. Die betekenis komt pas in de 19e eeuw voor en is waarschijnlijk aan het Duits ontleend.
