Het werkwoord loven voor: prijzen wordt voornamelijk in religieuze zin gebruikt. Het betekent dan: verheerlijken.
Men zegt: God zij geloofd en de psalmist looft Gods werken. Maar loven betekent ook: een artikel voor een bepaalde prijs te koop aanbieden.Deze betekenis vloeit logisch voort uit die van: prijzen. Wie iets verkopen wil prijst zijn waar om daardoor een hogere prijs te bedingen. Vandaar de uitdrukking: na veel loven en bieden werd de koop gesloten. De verkoper looft, de koper biedt. Het zelfstandige naamwoord luidt lof: wat men tot iemands eer zegt. Erasmus schreef: De lof der zotheid. Bepaalde examens kan men met lof (Latijn: cum laude) afleggen, d.w.z. op bijzonder goede wijze. En heel bekend is: eigen lof stinkt voor: het is onbehoorlijk zichzelf te loven.
