eig. iemand die met den leprozenklap loopt; figuurlijk iemand die bedelt, die zonder werken op andermans zak aan den kost komt. Degenen, die met melaatschheid, lazarij of leprozij besmet waren, mochten aalmoezen ophalen ; zij deden dit met een klappend toestel, om te waarschuwen dat een besmette naderde, en waarmee zij het geld op eenigen afstand konden in ontvangst nemen.
Komt in ’t mnl. niet voor; wel klap voor lazarusklep.
