(Fr.: graver; Du.: gravieren, stechen; Eng.: to engrave), in het algemeen het aanbrengen van motieven, letters of figuren in metaal, hout, steen enz.; meer in het bijzonder als siertechniek in de edelsmeedkunst.
Met beitel en burijn wordt een tekening in het te versieren oppervlak uitgesneden. De punten van deze stiften zijn verschillend geslepen, afhankelijk van het resultaat. Deze techniek ligt aan de basis van de gravure: een afdruk van een gegraveerde plaat van koper, staal of hout. Het graveren beoogt dan niet meer dan verfraaiing van een voorwerp doch het verkrijgen van een afdruk op papier. Bij het graveren in metaal wordt thans ook dikwijls de fotografisch op de plaat overgebrachte tekening chemisch ingeëtst.