(Fr.: calorie; Du.: Kalorie; Eng.: calorie), symbool: cal, niet tot het SI behorende, door de joule (symbool: J) te vervangen warmte-eenheid, oorspronkelijk gedefinieerd als de hoeveelheid warmte nodig om 1 g water onder atmosferische druk 1 °C in temperatuur te doen stijgen. De soortelijke warmte van water is echter afhankelijk van de temperatuur, dus ook de waarde van de calorie. Bij 4 °C: 1 cal4 = ca. 4,2045 J; bij 15 °C: 1 cal15 = ca. 4,1855 J. De zgn. mean-calorie vertegenwoordigt de gemiddelde waarde over het temperatuurtraject 0...100 °C:
1 calmean = ca. 4,1897 J.
Teneinde de waarde voor de calorie onafhankelijk te maken van meetresultaten, zijn ook definities opgesteld op basis van een direct vastgestelde verhouding met de joule: in 1945 de ‘defined calorie’, gestandaardiseerd als thermochemische calorie:
1 calth ch= 4,184 J;
en de international Steam Table-calorie:
1 calIT 1929 = 1/860 Wint h = ca. 4,186 84 J, waarin de elektrische eenheid Wint niet gelijk is aan de (absolute) watt (Wabs) van het SI (1 Wint = 1,000 19 Wabs), waaruit volgt:
1 calIT 1929 = ca. 4,186 84 J.
Later is gedefinieerd:
1 calIT 1956 = 1 calIT = 4,1868 J, welke laatste waarde wordt aangehouden, ook als de calorie zonder nadere aanduiding wordt gebruikt, als standaardwaarde, dus:
1 cal = 4,1868 J
In de voedingsleer werd wel gebruikt:
1 Cal = 1 kcal = 4,1868 kJ