(Fr.: affinité; Du.: Affinität, Verwandtschaft; Eng.: affinity), in het algemeen: verwantschap; in de chemie de meer of minder grote neiging van elementen en verbindingen om met elkaar een reactie aan te gaan. Het bestaan van een grote affiniteit brengt niet noodzakelijkerwijze mee, dat een reactie tussen de desbetreffende stoffen onder alle omstandigheden zal plaatsvinden. Zo bedraagt bijv. voor de reactie H2 + ½O2 → H2O de verandering van de soortelijke vrije enthalpie −228,715 kJ kg−1, hetgeen op een grote affiniteit wijst; desondanks kan een mengsel van H2 en O2 jarenlang bewaard worden zonder dat waterdamp wordt gevormd.
Indien echter een spoortje platina als katalysator wordt toegevoegd, zal de reactie explosief verlopen; bij de noodzakelijke affiniteit is de snelheid van evenwichtsinstelling in dit geval veel te klein.
In de chemische thermodynamica stelt men de affiniteit van een reactie gelijk aan de vermindering van de vrije enthalpie van het reagerende systeem per eenheid van vorderingsgraad van de reactie, indien de temperatuur en de druk constant worden gehouden. Zijn daarentegen de temperatuur en het volume constant, dan is de affiniteit gelijk aan de afname van de vrije energie per eenheid van vorderingsgraad. Voor een spontaan verlopende chemische reactie is de affiniteit groter dan nul: is er sprake van een chemisch evenwicht, dan is zij gelijk aan nul. Een reactie waarvan de affiniteit negatief is, zal niet plaatsvinden.