Wat is de betekenis van Affiniteit?

Affiniteit verwijst naar een natuurlijke aantrekking, sympathie, voorkeur of verbondenheid met iets of iemand. Het duidt op een gevoel van aantrekkingskracht, interesse of harmonie die iemand voelt ten opzichte van een bepaald onderwerp, activiteit, persoon of groep. Affiniteit kan voortkomen uit gedeelde eigenschappen, gemeenschappelijke interesse...

Affiniteit wordt ook wel verwantschap of aantrekkingskracht genoemd. Mensen kunnen affiniteit voelen voor elkaar of voor bijvoorbeeld een bepaalde kunstenaar. Affiniteit ontstaat vaak omdat mensen zich met elkaar identificeren. Er is sprake van een gevoel van verwantschap of onderlinge verbondenheid. Een fan kan zich dus verwant voelen met zijn id...

affiniteit - Zelfstandignaamwoord 1. een geestelijke verwantschap ♢ Hoewel ze erg verschilden, hadden ze toch een grote affiniteit voor elkaar. ♢ Hij voelt een grote affiniteit met zijn nieuwe vriendin. ♢ Hij heeft een gro...

affiniteit - zelfstandig naamwoord uitspraak: af-fi-ni-teit 1. je ertoe aangetrokken voelen ♢ ik heb veel affiniteit met die kunstenaar Zelfstandig naamwoord: af-fi-ni-teit de affiniteit

Affiniteit is de scherpte waarmee een ionenuitwisselaar een contra-ion oppakt en vasthoudt. De affiniteit wordt sterk beïnvloed door de concentratie elektrolyt dat om de ionenuitwisselaar heen zit.

[Lat. affinitas = verwantschap, van ad = bij, en finis = grens] 1 verwantschap; 2 (chem.) vermogen van een element om zich met een ander te verbinden; bijv.: koolstof heelt grote - tot zuurstof.

verwantschap; binding (scheik.)

de neiging van scheikundige elementen om zich met elkaar te verbinden. Natrium en chloor verbinden zich gemakkelijk met elkaar: zij hebben een grote affiniteit. Bij goud en zuurstof is de affiniteit heel klein: zij werken nauwelijks op elkaar in.

verwantskap; chemiese aantrekkingskrag.