opvallend - sterk de aandacht trekkend doordat de betrokken persoon, zaak of het betrokken dier afwijkt van hetgeen gewoon is of te verwachten was. Opmerkelijk of opmerkenswaard(ig) wordt alleen gebruikt in verband met onstoffelijke zaken, zoals nieuws, berichten, gebeurtenissen; merkwaardig heeft bovendien de bijbetekenis dat de betrokken persoon, enzovoort raadselachtig is, of intrigerend. Synoniemen: eigenaardig en curieus. Opzienbarend, spectaculair, geruchtmakend en (in België) ophefmakend betekenen: zeer opmerkelijk. (Zie: bekend.) Een gelijkenis of overeenkomst heet frappant of treffend. Om in het oog springend/lopend te zijn, moet iets of iemand zichtbaar zijn; opzichtig of voyant wordt gebruikt in verband met kleding die in ongunstige zin opvalt, saillant wordt gebezigd in verband met een detail, een karaktertrek, een voorbeeld. Markant (zie aldaar) zeg je van een stoffelijke zaak of van een persoon met een (in gunstige zin) opvallend karakter. Kleuren die erg opvallen en daardoor hinderlijk zijn voor de ogen, noem je schreeuwend.

Zie: druk; duidelijk; ongewoon.

opvallend - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: op-val-lend

1. wat iedereen meteen ziet, anders dan gewoon
♢ zij is altijd opvallend gekleed

Bijvoeglijk naamwoord: op-val-lend
... is opvallender dan ...
het opvallendst
de/het opvallende ...
iets opvallends

Synoniemen
opmerkelijk, prominent, sprekend

Tegenstellingen
onopvallend