onvruchtbaar - heet grond of een streek die weinig of geen vruchten voortbrengt. Synoniemen: schraal en mager.

Weinig of niets voortbrengend. Bar, dat de dubbele beteekenis heeft van naakt, bloot, en van koud, duidt aan dat ergens niets groeit, of dat er niets kan groeien, dat het er kaal is. Eene barre rots. Het barre noorden. Dor ziet alleen op gebrek aan vocht, aan levenssappen. Eene dorre vlakte. Schraal geeft alleen een gemis aan voedende bestanddeelen te kennen, doch sluit geene totale onvruchtbaarheid in. Een schrale grond is dus beter dan een barre of dorre. Woest duidt aan, dat eene plaats de kenteekenen draagt, dat er de zorgende hand van den mensch ontbreekt, dat zij nog in haar natuurstaat verkeert. Een woest oord. De aarde was woest en ledig. Onvruchtbaar heeft de algemeene beteekenis met eene bepaalde bijgedachte: het duidt een grond aan, waaraan het vermogen om vuort te brengen ontbreekt.

onvruchtbaar - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: on-vrucht-baar

1. wie zich niet kan voortplanten
♢ onze poes kan geen jongen krijgen, zij is onvruchtbaar
2. wie weinig werk produceert
♢ de jaren 2010-2012 waren een onvruchtbare periode voor de schrijver

Bijvoeglijk naamwoord: on-vrucht-baar
de/het onvruchtbare ...

Tegenstellingen
productief, vruchtbaar