geen - is een ontkennend hoofdtelwoord, dat als bepaling kan dienen bij telbare en niet-telbare zelfstandige naamwoorden: 'ik heb geen melk', 'ik heb geen kinderen'. Met meer nadruk zegt men, in wat formele stijl, hoegenaamd geen of generlei. Volgt er een telbaar zelfstandig naamwoord, dan kun je het informele nul gebruiken of, neutraal, geen enkele, geen één, niet één. Bij de volgende uitdrukkingen is het zelfstandig naamwoord niet-telbaar; het moet iets niet-stoffelijks aanduiden, bijvoor-

beeld tegenstelling, fantasie, spijt, pit: geen greintje, geen ziertje, geen sikkepit, geen cent, geen aasje, geen atoom (van), niet de minste en, informeel, niks geen. Geen sprankje wordt gebruikt bij woorden als 'hoop', 'gezond verstand', 'vuur' en 'licht'; geen flauw bij 'benul', 'besef', 'begrip', 'vermoeden'. Geen schijntje kan alleen bepaling zijn bij 'kans' (hier als niet-telbaar zelfstandig naamwoord): 'ik geef je geen schijntje kans'.

geen - voornaamwoord

1. ontkenning
♢ dit is geen mens maar een dier
1. dat is geen stijl
[dat hoor je niet te doen]
2. geen sprake van!
[ik wil het niet!]
3. we kunnen in geen geval op vakantie
[zeker niet]

Voornaamwoord: geen