Het algemeene bekleedsel van het dierlijk lichaam, bestaande uit de lederhuid en de opperhuid. Hoewel vel en huid dikwijls dooreen gebruikt worden, wijst huid eigenlijk de netvormige bekleeding van het lichaam aan, terwijl onder vel meer de geheele bedekking, de huid en wat zich daarop bevindt, verstaan wordt. Huid is de wetenschappelijke en be-schaafde, vel de meer gemeenzame benaming. Huidziekten. Uit zijn vel springen. In een kwaad vel steken. In andere meer of minder platte uit¬drukkingen gebruikt men echter weer huid. Zijne huid (leven) duur verkoopen. Iemand op zijne huid komen. Iemand de huid volschelden.

huid - zelfstandig naamwoord

1. buitenste laag van mensen en dieren
♢ mijn huid is verbrand door de zon
1. hem op de huid zitten
[hem onder druk zetten]
2. een dikke huid hebben
[je niet snel beledigd voelen]
3. hem de huid vol schelden
[hem heel erg uitschelden]
4. het met huid en haar opeten
[helemaal]
5. bang voor zijn huid zijn
[voor zijn leven]
6. zijn huid duur verkopen
[zich tot het uiterste verdedigen]
7. in iemands huid kruipen
[je indenken dat je hem bent]
8. je moet de huid niet verkopen voor de beer geschoten is
[geen geld uitgeven voordat je het verdiend hebt]

Zelfstandig naamwoord: huid
de huid
de huiden
het huidje

Synoniemen
vel