Geen resultaten voor handvuurwapen

handvuurwapen - vuurwapen dat op het lichaam wordt gedragen. Geweren (zie aldaar) hebben een bereik van maximaal 500 meter, en een kaliber van 7,62 tot 5,56 millimeter. Het bereik van een karabijn ligt tussen 200 en 300 meter; de loop hiervan is kort. Een licht en automatisch handvuurwapen is het machinepistool, de pistoolmitrailleur of de uzi; bij automatisch vuur kan men tot op ongeveer 50 meter doel raken, bij enkelschotvuur tot op ongeveer het dubbele. Stengun of sten heet het machinepistool van het type dat is uitgevonden door Shepherd en Turpin. In het Bargoens noemt men een revolver een blaffer; dit is een repeterend handvuurwapen met een draaibare cilinder, waarin vijf tot negen patroonkamers zijn aangebracht. Pistolen zijn semi-automatisch en hebben een bereik van ongeveer 25 meter. Halfautomatisch is het parabellum of lugerpistool; bij een browning zit het magazijn in de greep. De bren of brengun is een licht handvuurwapen met een grote vuursnelheid. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog werden roeren of vuurroeren ingezet: handvuurwapens met een radslot. Het materiaal van de donderbus, eveneens een historisch wapen, is brons; het kaliber van dit wapen is groot. De kolf en lade zijn van hout; met donderbussen verschoot men spijkers, schroot en dergelijke. In de vijftiende eeuw kwam de haakbus in zwang. Aan de onderkant hiervan zat een haak, die tegen de buitenkant van de vestingmuur werd geplaatst om de terugstoot op te vangen.

Zie: vuurwapen.