als men er op uit is een ander te bestrijden of hem het leven zuur te maken, heeft men zelf ook geen rust; men is zelf de slaaf van de boosheid waaraan men toegeeft. Reeds vermeld in Prov. Comm.: „die den anderen iaghet es selden wel gherust” (n° 269); ook in GDS: „wie een ander iaecht, die en rust seluer niet” (bl. 104).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk