Iemand of iets op de proef stellen

betekenis & definitie

iemand of iets aan een proef, een onderzoek onderwerpen, beproeven, om de innerlijke waarde te onderzoeken, vooral gezegd van iemands eigenschappen of gezindheden, als: geduld, vroomheid, deugdzaamheid, enz. Sinds de 17de e. bekend. Oorspr. gezegd van ertsen of metalen, naar welker allooi, gehalte, een onderzoek gedaan wordt, en bij uitbreiding toegepast op personen en hun eigenschappen; vgl. Spreuken 17:3: „de smeltkroes is voor het zilver, en de oven voor het goud; maar de Here proeft de harten”. Fr. mettre d l’épreuve; mettre au (of dans le) creuset, éprouver qqn ou qqch.; Hd. auf die Probe stellen, setzen, legen; erproben; Eng. to put to the test (of proof). — Van iets dat bij zo’n proef deugdelijk blijkt te zijn, zegt men dat het de proef (goed) doorstaan heeft, tegen de proef bestand blijkt of proef houdt.