niet in overeenstemming met elkaar zijn, resp. — te brengen zijn, niet bij elkaar passen. Ontleend aan de dichtkunst, waarin alleen gelijkvormige woorden een rijm kunnen vormen.
In deze vorm niet voor de 18de e. aangetroffen, maar ongerijmd voor: dwaas, met het gezond verstand in strijd, is al sinds het begin van de 17de e. gestaafd, terwijl toen ook gerijmd in de zin van „redelijk, bestaanbaar” gebezigd werd ( WNT XIII, 339). Van dingen die niet in redelijk verband met elkaar te brengen zijn zegt men gemeenzaam ook: dat rijmt of slaat als kut op Dirk; vand. ook wel op Dirk slaan, nergens op slaan.Hd. es reimt sich nicht; ungereimt; das reimt sich wie Arsch und Friedrich (zie talrijke Varianten bij Wander III, 1636); Eng. that is without rime or reason; Fr. cela rime comme hallebarde et miséricorde.
