hem als volstrekt onderworpen met de grootste minachting bejegenen; hem meedogenloos vernederen. Een uitdrukking die herinnert aan de vroegere gewoonte om een overwonnene de voet op de nek te zetten, of hem bij het te paard stijgen of aan tafel zitten als voetbank te gebruiken.
Vgl. Jozua 10, vs. 22—24, in de Statenvert. „Ende hy seyde tot de overste des krijgsvolex, die met hem getogen waren; Treedt toe, sett uwe voeten op de halsen deser Coningen: ende sy traden toe, ende setten hare voeten op hare halsen”. Vgl. Fr. tenir le pied sur la gorge et quelqu’un (vgl. Vondel, Jos. in Dothan, vs. 265: „Hy arbeit elck den voet te zetten op den strot”); Hd. einem den Fuss auf den Nacken (of die Brust) setzen; Eng. to put one’s foot on a person's neck.
