vonnis vellen over een beschuldigde die afwezig is. Het znw. verstek is niet afgeleid van zich versteken in de zin van zich verschuilen, wegkruipen, maar van versteken in de zin van beroven, zodat de eig. betekenis is: met versteking van het recht om exceptiën op te werpen of zich anderszins te verdedigen, terwijl vonnis bij verstek dan eigenlijk betekent: vonnis met uitsluiting van alle exceptiën, weren en defensiën.
Zie reeds Mnl.: „Indien hij alsdan noch nyet en compareert, zal (hy) .... van alle exceptien ...., weeren ende deffesien versteken worden” (Mnl. W. 9, 40), en bij Kiliaan: „versteken iemanden van sijn recht”. Fr. condamner quelqu’un par contumace of par défaut; Hd. in contumaciam verurteilen; Eng. to condemn by default.
