Morus alba: Een boom of grote struik die 6 tot 12 meter hoog wordt. Is in China, waar hij thuishoort, erg belangrijk als voedselplant voor de zijderupsen.
Het is een eenhuizige boom met een ronde kroon. De dunne twijgen zijn kaal tot licht behaard. De kleur is in eerste instantie grijsgroen, later gelig. De vrijwel ronde knoppen zijn vrij groot en bezitten 5, 6 of 7 schubben. De bladeren zijn breed eirond en variabel, o.a. in grootte. Deze kan uiteenlopen van 6 tot 18 cm.
De bladeren zijn glad tot iets ruw van oppervlak en heldergroen van kleur. Aan de onderzijde is enige beharing aanwezig op de nerven. Het blad is grof gezaagd, maar aan langloten veelal vrij diep ingesneden. De manlijke en vrouwelijke bloemen zijn zeer onopvallend en komen op één en dezelfde boom voor. De vruchten lijken wat op bramen, maar zijn smaller van vorm (1 tot 1,5 cm lang). Ze zitten aan een lange steel.
De kleur is wit of rood en ook wel paarsachtig. Ze zijn vlezig en vrij zoet, maar de smaak valt tegen.De gewone soort wordt veel te groot voor de meeste tuinen. Hij wordt als parkboom toegepast en is heel geschikt voor buitenplaatsen. Daar zien we soms mooie oude exemplaren. De cultivar 'Macrophylla' is een matig hoge boom met een brede kroon. De bladeren zijn zeer groot en diep gelobd. 'Pendula' is heel apart, zeker wanneer hij op een stam is geënt. De takken hangen dan loodrecht naar beneden (treurmoerbei).
De bladeren zijn gelobd. Deze vorm is geschikt voor kleine tuinen. Dat geldt ook voor 'Pyramidalis', een kleine cultivar die een zuilvormige groeiwijze vertoont. 'Fruitless' vormt geen vruchten. Van 'Pendula' zijn fraaie leivormen te maken. Van de cultivar 'Macrophylla' vormt men afdaken (dakmoerbei).
