Wie patent op iets neemt, gaat ervan uit de rechten tot iets te hebben verworven. Het woord patent is afgeleid van het Latijnse littera patens, open brief, waarmee eertijds het document werd aangeduid door middel waarvan een autoriteit iemand een privilege of een recht verleende.
De term patent was een verwijzing naar het feit dat het document, waarvan de inhoud openbaar was, verzegeld was op zodanige wijze dat het document kon worden geopend en gelezen zonder dat daarbij het zegel werd verbroken.De latere betekenissen van het woord patent zijn talrijk, maar steeds verbonden met vergunningen en rechten die een belanghebbende zich verwerft. In de Franse tijd was het patent na de officiële afschaffing van de gilden de akte die men van overheidswege moest ontvangen om bevoegd te zijn een bedrijf of beroep uit te oefenen. De houder betaalde belasting op de zegel die gehecht werd aan de patentbrief; de hoogte van de aanslag hing onder andere af van de grootte van de stad waarin de houder woonachtig was. In Frankrijk, het land van oorsprong van de patentbelasting, bestaat deze nu nog in ons land werd de patentbelasting na 1893 vervangen door de bedrijfsbelasting. In termen als patentbloem, patentleer e.d. proeft men nog de betekenis van: vervaardigd met toestemming van de autoriteit. De suggestie van goede kwaliteit lag hierin opgesloten.
