Met hem is geen land te bezeilen zeggen we van iemand met wie niets te bereiken of te overleggen valt. De verklaring van deze zegswijze, die aan de scheepvaart is ontleend, is heel eenvoudig: een kust of een haven is bezeild (te bezeilen) als het per schip bereikbaar is zonder dat daartoe koerswendingen noodzakelijk zijn.
Als een schip een kust of haven niet kon bezeilen omdat de wind verkeerd stond, moest er bij voorbeeld gelaveerd worden om alsnog aan de wal te geraken.
