Een Kassandravoorspelling noemen we een juiste en sombere voorspelling waaraan geen geloof wordt gehecht. Kassandra was in de Griekse mythologie een dochter van Trojes laatste koning, Priamos.
De god Apollo schonk haar de gave der profetie, maar omdat Kassandra zijn liefde niet beantwoordde, zorgde hij ervoor dat aan haar voorspellende woorden nooit iemand geloof zou schenken. De uitdrukking is ontleend aan de Aeneïs van Vergilius, waarin in het tweede boek wordt verhaald hoe de Trojanen het paard van Troje binnen de poorten haalden, hetgeen hun stad noodlottig werd. In de vertaling van dr. A. Rutgers van der Loeff luidt de desbetreffende passage als volgt:‘O vaderstad, o roemrijk llium waar góden huisden, viermaal stokte ’t wel en klonk al wapenklettren in de buik;
maar toch hielden wij, blindgeslagen, vol en zetten ’t onheilsdier op onze burcht, al opende Cassandra ook haar mond voorspellend wat door niemand werd geloofd.'
(Aeneïs, Antwerpen 1965, boek n, vers 242-248).
