Een echt kortjakje noemen we een jong meisje dat graag iets opvallends doet maar zich achter uitvluchten verschuilt als er regelmatig gewerkt moet worden. Vanzelfsprekend gaan hierbij onze gedachten naar het oude kinderrijmpje:
‘Altijd is Kortjakje ziek Midden in de week Maar zondags niet Zondags gaat ze naar de kerk Met een boek vol zilverwerk Gouden gespen op de schoen Dat gaat naar de kerk toe.’ (Nelly Bodenheim, Het regent, het zegent, Leiden, ongedat., blz. 17).