Daar kraait geen haan naar betekent: daar zal niemand zich om bekommeren, dat zal niemand ontdekken. De verklaring van deze zegswijze moet niet (al is dat verleidelijk) gezocht worden in het bijbelverhaal van Petrus’ verloochening van Jezus, zoals deze wordt vermeld bij Mattheüs (26 : 75) en Lucas (22 : 60, 61). omdat daar met het kraaien van de haan het aanbreken van de morgen wordt bedoeld.
De verklaring van deze zegswijze schijnt simpelweg hierin te liggen dat er zich op het boerenerf waar de haan rondstapt soms zaken voordoen die de haan van zo weinig belang acht dat hij daarnaar niet zal kraaien. Deze zegswijze komt overigens in het Duits (da krehet kein han nach) al in 1534 bij Luther voor.
