Een bakvis is eigenlijk een vis die in de pan werd gebakken omdat hij te nietig was om gekookt of gestoofd te worden. Met dit beeld voor ogen werd een jong meisje, dat te groot is voor een servet en te klein voor een tafellaken, een bakvis genoemd.
Op dezelfde wijze karakteriseert men een opgeschoten jongen wel als een halfbakken of halfwassen brasem. Cissy van Marxveldt (18891948), schrijfster bij uitstek voor en over bakvissen, wijdde in een boek dat zij samen met Emmy Belinfante in 1930 publiceerde, een rijm van vier coupletten aan ‘de bakvisch voorheen en thans’, waaruit de volgende regels:‘Een avondjurk tot aan de knie Een fiksch décolleté, Een mouw? Géén mouw! Een schouderband Poudres van Salomé!
En in de dancings charleston Fox-trott en saxophoon, De huissleutel zit in haar tasch.
Dat vindt ze heel gewoon.’ (Confetti, Amersfoort 1930, blz. 69).
